صدا چگونه ايجاد مي شود

صداي انسان اغلب يك راز محسوب مي شود . اولا ما نمي توانيم دستگاه صوتي خود را ببينيم  در ثاني هيچ ساز اركستري مشابهي وجود ندارد كه تركيبي از ساز بادي و سيمي باشد . آنچه مي دانيم اين است كه ما دهان خود را باز مي كنيم  و صدا از آن بيرون مي آيد .
ارتباطات و فعاليت هايي كه موجب مي شود موسيقي و كلمات به راحتي از گلوي ما خارج شوند , پديده اي پيچيده و جالب است . آنچه حالا مورد نظر مي باشد اين است كه اطلاعات كلي در اين زمينه دريافت نماييد تا ضمن تمرينات به ما در تجسم آنچه كه رخ مي دهد كمك كند .
ما داراي يك وسيله ي زهي هستيم كه به آن فوت مي كنيم . داخل گلويمان دو مجرا در كنار هم قرار دارد . در قسمت جلويي مجرايي وجود دارد كه هوا را از طريق بيني و دهان به ريه ها مي رساند و در قسمت پشتي مجرايي براي رساندن غذا و مايعات به معده قرار دارد . بالاي مجراي هوا , جعبه اي غزروفي قرار دارد كه تارهاي صوتي در آن جا گرفته است و حنجره ناميده مي شود .
در آن يك جفت تار كه باعث ايجاد صدا مي شوند وجود دارد كه بسيار قوي و پوشيده از مواد مخاطي هستند . اين تارها در برابر هوايي كه به آنها وارد مي كنيم از هم جدا و به هم نزديك شده و مرتعش مي شوند . اين جعبه كوچك  و عجيب صوتي تقريبا مانند يك ساز نياز دارد كه با فوت كردن نت مورد نظر را ايجاد كرده و لحن و شدت آن را تعيين كند .
تارهاي صوتي با نحوه ارتعاش منحصر به فردشان واقعا حيرت انگيز هستند . مقدار كمي هوا پشت آنها موجود است , وقتي اين فشار هوا بيشتر از فشار هواي روي تارها مي شود تارها از هم باز شده هوا را تخليه كرده و بلافاصله بسته مي شوند . اين عملكرد به تناوب بسيار زياد و باورنكردني پشت سر هم انجام شده و ارتعاش تار را ايجاد مي كنند .
كيفيت صداي شما در وهله ي اول بستگي به نحوه بكارگيري تارهاي صوتي و مقدار هوايي كه به آنها مي دهيد دارد . و صداي آواز يا صحبت خوب هنگامي اتفاق مي افتد كه مقدار صحيح هوا به مقدار و اندازه ي صحيحي از تارها برخورد كند . اين جمله تقريبا اساس تمام آموزش هاي مربوط به تكنيك صدا مي باشد پس لطفا آن را خوب به خاطر بسپاريد .